Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Duo Reges: constructio interrete. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Hoc tu nunc in illo probas. Facillimum id quidem est, inquam. Quod totum contra est. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Octavium, Marci filium, familiarem meum, confici vidi, nec
vero semel nec ad breve tempus, sed et saepe et plane diu.

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid
quidque sit aperitur, definitio est.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Sed haec nihil sane ad rem;

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.

Nec enim absolvi beata vita sapientis neque ad exitum perduci poterit, si prima quaeque bene ab eo consulta atque facta ipsius oblivione obruentur.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Peccata paria.: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Scrupulum, inquam, abeunti;: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Ita prorsus, inquam;: Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Paria sunt igitur.: Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.